Tarih, insanlığın geçmişini anlama yolculuğunda her zaman heyecan verici keşiflerle doludur. Bu keşifler, eski medeniyetlerin izlerini takip etmemize ve geçmişimizi daha iyi anlamamıza yardımcı olurken, kültürel mirasımızı da zenginleştirir. Göbeklitepe ve Karahantepe'deki son keşifler, bu tür bir zenginliğin en iyi örneklerini sunuyor. Ancak, bu keşiflerin bazı yönleri, özellikle medya tarafından sansürlenmiş olması ve heykellerin cinsel organlarının görüntülenmemesi, farklı soruları gündeme getiriyor
.
(Karahantepe’de yeni keşfedilen ve sansürlenen heykel)
Göbeklitepe'de ortaya çıkan yaban domuzu heykeli, sadece gerçek bir hayvan tasviri değil, aynı zamanda boyalı yüzeyiyle de dikkat çekiyor. Heykelin yüzeyindeki kırmızı, beyaz ve siyah pigment kalıntıları, bu eserin sembolik bir anlam taşıdığını düşündürüyor. Ayrıca, heykelin yerleştirildiği konum da oldukça önemli.
(Göbeklitepe’de ortaya çıkan domuz heykeli)
Bu yeni eser, Göbeklitepe'deki diğer eserler gibi, eril bir figürü temsil ediyor olabilir, bu da dönemin toplumsal yapısına ve inançlarına bir pencere açabilir.
Karahantepe'deki keşif ise oturur vaziyetteki büyük insan heykeliyle daha da ilginç hale geldi!
Heykelin boyutu ve gerçekçi detayları, o dönemin sanatsal yeteneklerini gözler önüne seriyor. Ancak, heykelin cinsel organının sansürlenmiş olması, bazı insanlar için soru işaretlerine neden oluyor. Bu sansürün neden yapıldığı ve heykelin tam şekliyle sergilenip sergilenmeyeceği, kültürel ve tarihi önem taşıyan bir tartışma konusu.
Medya tarafından heykelin alt kısmının gösterilmemesi, kamuya açık bir sorun haline gelmeye başladı. Bu sansürün, kültürel veya dini hassasiyetlerden kaynaklandığı düşünülebilir. Ancak, bu tür bir sansür, tarih ve arkeoloji alanında şeffaflığa zarar verebilir ve keşiflerin tam anlamıyla anlaşılmasını zorlaştırabilir.
Bu heykellerin müzelere nasıl teslim edileceği konusu da oldukça önemlidir. Sansür uygulanmış heykellerin, müzelerde tam haliyle mi, yoksa sansürlenmiş haliyle mi sergileneceği, tarih ve sanat anlayışına uygun bir şekilde düşünülmelidir.
(Karahantepe’de daha önce ortaya çıkan bir kabartma örneği)
Sonuç olarak, Göbeklitepe ve Karahantepe'deki bu heykeller, insanlık tarihine önemli bir pencere açmaktadır. Heykellerin anatomik detayları bu eserlerin daha derin bir anlam taşıdığını göstermektedir.
Bu keşifler, geçmişimizi daha iyi anlamamızı sağlayacak kültürel miraslardır. Ancak, bu tür eserlerin sergilenmesi ve sunulması konusundaki tartışmaların açık ve şeffaf bir şekilde yapılması önemlidir. Bu eserlerin korunmaları, geçmişimize dair kıymetli bilgileri gelecek kuşaklara aktarmamız için hayati önem taşır. Bu nedenle, bu eserlerin titizlikle korunması ve müzelere sağlıklı bir şekilde teslim edilmesi büyük önem taşır.
Emre YÜKSELEN
